Lubojañski Roman "Galeria Zas³u¿onych Mys³owiczan": Alfred Sulik
Roman Lubojañski urodzi³ siê 9 sierpnia 1895 roku w Neu Wallhof /Nowy Wachów/ w powiecie oleskim, w rodzinie rolnika Miko³aja i Jadwigi z domu Czaja. W 14 roku ¿ycia ukoñczy³ 8-letni± szko³ê powszechn±, by do wybuchu pierwszej wojny ¶wiatowej ukoñczyæ jeszcze cztery klasy dokszta³caj±cej szko³y rolniczej. Nastêpnie przez rok pracowa³ na poczcie jako robotnik telegraficzny. Od listopada 1915 roku do stycznia 1919 roku s³u¿y³ w armii pruskiej na frontach wojny. W latach 1919-1922 powraca do pracy w Dyrekcji Poczt i Telegrafów w Opolu. W okresie powstañ ¶l±skich zaanga¿owa³ siê w dzia³alno¶ci niepodleg³o¶ciowej, koncentruj±c siê na pracy w Policji Plebiscytowej na Górnym ¦l±sku. Ju¿ kilka dni po w³±czeniu czê¶ci Górnego ¦l±ska w granice Polski Odrodzonej Roman Lubojañski osiedli³ siê w Mys³owicach. 10 lipca 1922 roku zatrudni³ siê w mys³owickim Magistracie i pracowa³ w nim, z przerw± w okresie okupacji hitlerowskiej, a¿ do osi±gniêcia wieku emerytalnego. W okresie aktywno¶ci zawodowej powierzano mu kierownictwo Biura Porady Prawnej, Oddzia³u Opieki nad Inwalidami Wojennymi, Oddzia³u Opieki Zawodowej, Urzêdu Po¶rednictwa Pracy, Funduszu Pracy, biura wyborczego do Sejmu i Senatu RP, Sejmu ¦l±skiego i Rady Miejskiej oraz Administracji Policji Miejskiej, Oddzia³u Podatkowego i Oddzia³u Przemys³owego. W uznaniu za rzetelno¶æ i sumienno¶æ w wykonywaniu pracy, w 1927 roku otrzyma³ nominacjê na "do¿ywotniego urzêdnika miejskiego w charakterze sekretarza miejskiego z prawem do zaopatrzenia emerytalnego". W 1928 roku Roman Lubojañski obj±³ stanowisko zastêpcy urzêdnika Urzêdu Stanu Cywilnego. Wkrótce otrzyma³ nominacjê na starszego sekretarza miejskiego, za¶ w 1937 roku kolejn± - na inspektora administracyjnego. Poza prac± zawodow± wykazywa³ ogromne zaanga¿owanie i du¿± aktywno¶æ w dzia³alno¶ci spo³ecznej w takich organizacjach, jak Zwi±zek Powstañców ¦l±skich, Zwi±zek Rezerwistów, Zwi±zek Urzêdników Komunalnych, Polski Zwi±zek Zachodni, Katolickie Stowarzyszenie Mê¿ów, Towarzystwo Ogródków Dzia³kowych "Jaskó³ka" czy Towarzystwo Mandolinistów.
W latach drugiej wojny ¶wiatowej Roman Lubojañski napotka³ na du¿e trudno¶ci. W³adze hitlerowskie odegra³y siê za opuszczenie przez niego czê¶ci Górnego ¦l±ska, stanowi±cej czê¶æ sk³adow± Rzeszy Niemieckiej. Pracuj±c jako pomocnik biurowy w mys³owickim Magistracie, ju¿ grudniu 1939 roku zwolniony zostaje po zaledwie trzech miesi±cach pracy. Po otrzymaniu pracy w Urzêdzie Gminnym w Brzezince w lutym 1940 roku zosta³ zwolniony w nastêpnym miesi±cu. Poniewa¿ nie móg³ uzyskaæ pracy na Górnym ¦l±sku zosta³ przez Urz±d Pracy w Mys³owicach skierowany do Wroc³awia, gdzie otrzyma³ pracê w firmie "Franz Elsner" w charakterze ajenta. Pracowa³ tu do 20 stycznia 1945 roku.
Po wkroczeniu Armii Czerwonej powróci³ do rodziny w Mys³owicach. Dnia 28 stycznia Roman Lubojañski zg³osi³ siê do pracy w Zarz±dzie Miasta, który powierzy³ mu zorganizowanie dzia³alno¶ci Urzêdu Stanu Cywilnego. Miesi±c pó¼niej otrzyma³ kolejne odpowiedzialne zadanie kierowania Oddzia³em Podatkowym. Znaj±c doskonale problemy miasta Mys³owic, od 1951 roku obj±³ kierownictwo nowego Wydzia³u Planowania Gospodarczego i Biura Kontroli Gospodarczej i Finansowej, za¶ od 1955 roku Miejskiej Komisji Planowania Gospodarczego. Funkcjê tê sprawowa³ z du¿ym zaanga¿owaniem i odpowiedzialno¶ci± do 1960 roku, t.j. osi±gniêcia wieku emerytalnego. Tak wiêc Roman Lubojañski przepracowa³ w s³u¿bie publicznej dla dobra miasta ponad 33 lata. Uchodzi³ na pracownika niezwykle obowi±zkowego i odpowiedzialnego. W kierowanej przez niego Miejskiej Komisji Planowania Gospodarczego przygotowa³ pó¼niejszego przewodnicz±cego Miejskiej Rady Narodowej w Mys³owicach Zygmunta Brzeziñskiego, który zosta³ pierwszym w dziejach Mys³owic prezydentem miasta a nastêpnie wice wojewod± ¶l±skim. Niezwykle ambitny Roman Lubojañski wiele czasu po¶wiêca³ pracy spo³ecznej w kilku organizacjach politycznych i spo³ecznych. Przyst±pi³ do zrzeszaj±cego równie¿ uczestników powstañ ¶l±skich Zwi±zku Bojowników o Wolno¶æ i Demokracjê oraz do Polskiej Partii Socjalistycznej. Nade wszystko zwi±za³ siê z Towarzystwem Ogródków Dzia³kowych, w którym przez wiele lat pe³ni³ funkcjê sekretarza. Zaj±³ siê tak¿e dzia³alno¶ci± pisarsk±. Jej efektem by³a historia ogródków dzia³kowych w Mys³owicach oraz bardzo cenne opracowanie pt. Kronika Mys³owic 1945-1959, stanowi±ca powa¿ne ¼ród³o do dziejów miasta w pierwszym okresie po zakoñczeniu drugiej wojny ¶wiatowej. Za opracowanie "Moja praca w Radzie Narodowej" zosta³ w 1970 roku wyró¿niony i nagrodzony przez redakcjê Miesiêcznika "Gospodarka i Administracja Terenowa". W wieku 78 lat podj±³ siê spo³ecznie benetyktyñskiej pracy uporz±dkowania, zinwentaryzowania i oprawienia w 89 tomach dokumentów parafii Naj¶wiêtszego Serca Pana Jezusa, za co w przeddzieñ wyjazdu podziêkowa³ mu na pi¶mie, udaj±cy siê na misje Zambii dziekan i proboszcz tej parafii, ks. Augustyn Rychlikowski. Roman Lubojañski odznaczony zosta³ Z³otym Krzy¿em Zas³ugi i Krzy¿em Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Z³ot± Odznak± Zas³u¿onemu dla Województwa Katowickiego i Z³ot± Odznak± Dzia³kowca.
W 1924 roku Roman Lubojañski zawar³ zwi±zek ma³¿eñski z Gertrud± z Kasprowskich. Mimo nienajlepszych warunków materialnych w rodzinie Lubojañskich wykazywano wielk± dba³o¶æ o dobre wykszta³cenie dzieci. Najstarszy syn Tadeusz /ur. 22 czerwca 1925/ by³ lekarzem, córka Irena /ur. 3 stycznia 1928/ magistrem farmacji oraz syn Marian /ur.12 pa¼dziernika 1931/ równie¿ lekarzem.
Roman Lubojañski swe pracowite ¿ycie zakoñczy³ w 1980 roku i spocz±³ w grobie na nowym cmentarzu w Mys³owicach.
Alfred Sulik
Myslowiczanie.pl - Mys³owicki Portal Mieszkañców____________________________________________________________________________________________________Mys³owice, Myslowice, mys³owicki, mys³owickie, mys³owickich, mys³owickim, mys³owickiemu, mys³owickiej, myslowicki, myslowickie, myslowickich, myslowickim, myslowickiemu, myslowickiej, Mys³aw, Myslowitz, Myslovitz, Off Festival, Off Festiwal
Roman Lubojañski urodzi³ siê 9 sierpnia 1895 roku w Neu Wallhof /Nowy Wachów/ w powiecie oleskim, w rodzinie rolnika Miko³aja i Jadwigi z domu Czaja. W 14 roku ¿ycia ukoñczy³ 8-letni± szko³ê powszechn±, by do wybuchu pierwszej wojny ¶wiatowej ukoñczyæ jeszcze cztery klasy dokszta³caj±cej szko³y rolniczej. Nastêpnie przez rok pracowa³ na poczcie jako robotnik telegraficzny. Od listopada 1915 roku do stycznia 1919 roku s³u¿y³ w armii pruskiej na frontach wojny. W latach 1919-1922 powraca do pracy w Dyrekcji Poczt i Telegrafów w Opolu. W okresie powstañ ¶l±skich zaanga¿owa³ siê w dzia³alno¶ci niepodleg³o¶ciowej, koncentruj±c siê na pracy w Policji Plebiscytowej na Górnym ¦l±sku. Ju¿ kilka dni po w³±czeniu czê¶ci Górnego ¦l±ska w granice Polski Odrodzonej Roman Lubojañski osiedli³ siê w Mys³owicach. 10 lipca 1922 roku zatrudni³ siê w mys³owickim Magistracie i pracowa³ w nim, z przerw± w okresie okupacji hitlerowskiej, a¿ do osi±gniêcia wieku emerytalnego. W okresie aktywno¶ci zawodowej powierzano mu kierownictwo Biura Porady Prawnej, Oddzia³u Opieki nad Inwalidami Wojennymi, Oddzia³u Opieki Zawodowej, Urzêdu Po¶rednictwa Pracy, Funduszu Pracy, biura wyborczego do Sejmu i Senatu RP, Sejmu ¦l±skiego i Rady Miejskiej oraz Administracji Policji Miejskiej, Oddzia³u Podatkowego i Oddzia³u Przemys³owego. W uznaniu za rzetelno¶æ i sumienno¶æ w wykonywaniu pracy, w 1927 roku otrzyma³ nominacjê na "do¿ywotniego urzêdnika miejskiego w charakterze sekretarza miejskiego z prawem do zaopatrzenia emerytalnego". W 1928 roku Roman Lubojañski obj±³ stanowisko zastêpcy urzêdnika Urzêdu Stanu Cywilnego. Wkrótce otrzyma³ nominacjê na starszego sekretarza miejskiego, za¶ w 1937 roku kolejn± - na inspektora administracyjnego. Poza prac± zawodow± wykazywa³ ogromne zaanga¿owanie i du¿± aktywno¶æ w dzia³alno¶ci spo³ecznej w takich organizacjach, jak Zwi±zek Powstañców ¦l±skich, Zwi±zek Rezerwistów, Zwi±zek Urzêdników Komunalnych, Polski Zwi±zek Zachodni, Katolickie Stowarzyszenie Mê¿ów, Towarzystwo Ogródków Dzia³kowych "Jaskó³ka" czy Towarzystwo Mandolinistów.
