Myslowiczanie.pl - Mysłowicki Portal Mieszkańców____________________________________________________________________________________________________Mysłowice, Myslowice, mysłowicki, mysłowickie, mysłowickich, mysłowickim, mysłowickiemu, mysłowickiej, myslowicki, myslowickie, myslowickich, myslowickim, myslowickiemu, myslowickiej, Mysław, Myslowitz, Myslovitz, Off Festival, Off Festiwal

REKLAMA

Awaryjne otwieranie Katowice

PATRONAT MEDIALNY

Festiwal MEDIAWAVE

Klasy integracyjne w SP 13

Janowskie Targi Sztuki

Statystyka serwisu

[dodaj/uzupełnij]

Michałek Romuald
"Galeria Zasłużonych Mysłowiczan": Alfred Sulik

Romuald Michałek urodził się 28 kwietnia 1932 roku w Słupnej, przy ul. Głowackiego 5, z ojca Emanuela /absolwenta mysłowickiego Gimnazjum Męskiego Humanistycznego i inspektora Wyższego Urzędu Ceł w Mysłowicach/ oraz matki Anny z domu Ciepły. Droga życiowa Romualda była złożona i niezwykle trudna. Lata dziecięce spokojnie spędził na Słupnej, w pobliżu terenów tzw. Bismarcka. W 1938 roku pod zajęciu Zaolzia przez Polskę Emanuel Michałek przeniesiony został służbowo do nowo utworzonego Urzędu Celnego w Cieszynie. Do Cieszyna przeniosła się również cała rodzina. Najazd wojsk hitlerowski na Polskę we wrześniu 1939 roku wywarł przemożny wpływ na dalsze życie rodziny Michałek. Głowa rodziny, Emanuel jako oficer rezerwy wcielony został do Wojska Polskiego. W połowie września, w czasie wojny obronnej Polski jego szczękę przeszył pocisk karabinowy. Stało się to przyczyną długotrwałej choroby i śmierci Emanuela Michałka w 1943 roku w wieku zaledwie 39 lat. Odtąd obowiązek utrzymania oraz wychowania dzieci, Romualda i jego siostry Janiny przejęła matka. Odtąd następne lata i dziesięciolecia w życiu Romualda były typowe dla człowieka, który dzięki ambicji i wrodzonym zdolnościom, rozwijanym intensywną nauką i pracą oraz dużej przedsiębiorczości i talentowi organizacyjnemu osiągnął bardzo wysoką pozycje zawodową w Polsce, a następnie na terenie Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej. Z pewnością był człowiekiem sukcesu.

Edukacja szkolna Romualda przebiegała podobnie jak większości dzieci na Górnym Śląsku bardzo skomplikowanie. Rozpoczął ją w Cieszynie, gdzie od 1938 roku uczęszczał do szkoły powszechnej polskiej, a od października 1939 roku do szkoły powszechnej niemieckiej. Od 1942 roku, po zmianie miejsca zamieszkania i osiedleniu się matki w Ligocie, kontynuował naukę w niemieckim gimnazjum w Katowicach. Po wkroczeniu Armii Czerwonej w styczniu 1945 roku i wprowadzeniu administracji polskiej Romuald Michałek zdał egzamin kwalifikacyjny do Gimnazjum i Liceum im. Mikołaja Kopernika w Katowicach. Mimo bardzo trudnych warunków materialnych i bytowych należał do grupy najlepszych uczniów oraz bez trudu przechodził kolejne klasy. Ze względu na pracę zawodową matki w Zakładach Energetycznych Południe w Katowicach i niskie jej uposażenie, Romuald nie tylko opiekował się młodszą siostrą, ale także starał się wspomóc budżet domowy przez podejmowanie w latach 1945-1946, w czasie wolnym od nauki, dorywczych zajęć handlowych na dworcu katowickim. Narażając się na sankcje ze strony funkcjonariuszy Służby Ochrony Kolei, buszując po wagonach sprzedawał pasażerom lemoniadę i papierosy. Od najmłodszych lat interesował się sportem. W wieku 14 - 17 grał z dużym powiedzeniem w drużynie juniorów i seniorów KS Ligocianka. W 1949 roku w wieku 17 lat Romuald Michałek złożył z wyróżnieniem egzamin maturalny. Po złożeniu egzaminu wstępnego rozpoczął studia na Wydziale Inżynierii Chemicznej Politechniki Śląskiej w Gliwicach. W 1954 roku po uzyskaniu dyplomu inżyniera chemika otrzymał nakaz pracy do Zakładów Azotowych w Chorzowie, w których po dwóch latach, w wieku 22 lat, powierzono mu stanowisko kierownika Działu Techniczno -Produkcyjnego. Jednakże w 1958 roku otrzymał ciekawszą pracę w Zakładach Chemicznych w Oświęcimiu, gdzie pełnił funkcję kierownika nowego Oddziału Produkcji Metanolu. Obok pracy zawodowej z dużym zaangażowaniem i powodzeniem nadal grał w piłkę nożną. Szczytem kariery sportowej w Polsce były występy w pierwszoligowej drużynie KS Ruch Chorzów, obok słynnego Gerarda Cieślika.

Właśnie gra w piłkę nożną otworzył Romualdowi Michałkowi bramę do wyjazdu z Polski na kontynent amerykański. W 1961 roku kierownictwo Polskiego Komitetu Olimpijskiego skierowały go do Kanady do polonijnego klubu sportowego "Orzeł Biały". Pobyt trwał krótko. Na skutek niedotrzymania warunków umowy przez klub kanadyjski przeniósł się do Nowego Jorku, gdzie jako amator grał w drużynie "Falcons" a następnie w drużynie "Inter", które uczestniczyły w rozgrywkach zawodowej ligi amerykańskiej. Trzykrotnie wystąpił w reprezentacji ligi amerykańskiej, która w tych latach była równoznaczna z reprezentacją Stanów Zjednoczonych.

Grając amatorsko w drużynach nowojorskich w latach 1961-1965 pracował zawodowo w firmie Badawczo-Rozwojowej Zakładów Przemysłowych /Halcon International/ w charakterze inżyniera projektanta. Jednocześnie duży nacisk Romuald Michałek położył na dalsze kształcenie. W 1970 roku uzyskał stopień magistra inżyniera chemika na Wydziale Inżynierii New York University, zaś w roku następnym złożył egzaminy z wszystkich dziedzin inżynierii na Newark College of Engineering w New Jersey, uzyskując tytuł licencjonowanego inżyniera /Professional Engineer/. W celu pogłębienia wiedzy ekonomicznej podjął studia na Fairleigh Dickinson University w New Jersey uzyskując w 1981 roku tytuł magistra z dziedziny biznesu /Masters in Business Administration/. Otwarło to drogę do wielkiej kariery zawodowej.

W latach 1965-1989 pracował w olbrzymim przedsiębiorstwie chemicznym "Engelhard Minerals and Chemicals Corporation". Korporacja należała do jednej z największych rafinerii metali szlachetnych na świecie oraz zajmowała się produkcją różnych związków chemicznych i katalizatorów dla wielu gałęzi przemysłowych. Miała swoje filie w krajach na wielu kontynentach oraz zatrudniała ponad 50 tysięcy pracowników. W miarę pogłębiania swej wiedzy fachowej i doskonalenia praktyki zawodowej Romuald Michałek szybko awansował w korporacji Engelharda. W 1965 roku pracował na stanowisku kierownika Biura Projektów, w 1970 roku otrzymał awans na dyrektora ds. ochrony środowiska w 23 filiach korporacji na całym świecie, zaś w 1979 roku powierzono stanowisko generalnego menedżera wszystkich rafinerii i zakładów chemicznych Korporacji Engelharda, a w latach 1981-1989 dyrektora rozwijania biznesu w firmach korporacji w USA oraz w krajach Ameryki Południowej, Afryki Południowej, Europy zachodniej, Korei Południowej, Japonii i Hong Kongu. Po 24 latach pracy w Engelhard Corporation przeszedł na emeruturę. W tym okresie zgłosił dwa patenty, które zastosowano w praktyce. Prócz tego w latach 1977-1980 był wykładowcą na Newark College of Engineering, gdzie jako adiunkt - profesor prowadził zajęcia z przemysłowej ochrony środowiska. Opublikował wiele artykułów związanych z inżynierią i ochrona środowiska. Wygłosił kilkanaście referatów na międzynarodowych konferencjach, poświęconych tematyce zapobiegania zanieczyszczenia środowiska i poprawy efektywności w przemyśle.

W 1964 roku Romuald Michałek /Rom Michalek/ zawarł związek małżeński z córką polskiego oficera, warszawianką Marią Bałuszyńską, absolwentką Villanova University w Stanie Pensylwania i New York University /w zakresie zbiorowej informacji/, pracując w firmie lotniczej "Olympic Airways". Owocem małżeństwa była córka Ewa, która ukończyła studia w dziedzinie Public Relation na Villanova University i w dziedzinie Corporate Communications na NEW York University. Jej mąż, Dariusz Baran pochodził z Polski.

W 1989 roku Romuald Michałek jeszcze raz postanowił podjąć pracę zawodową. Przystąpił do konkursu na stanowisko dyrektora w Światowym Centrum Środowiska /World Environment Center - WEC/ w Nowym Jorku. Spośród ponad 300 kandydatów wybór padł na Michałka, który objął funkcję dyrektora programów technicznych dla krajów rozwijających się centralnej i wschodniej Europy oraz krajów byłego Związku Radzieckiego, a następnie został wiceprezydentem programów technicznych /1994-1998/. W ramach WEC kierował programami w 9 krajach Europy Wschodniej, w których niekontrolowana przez władze w ciągu dziesięcioleci działalność zakładów przemysłowych doprowadziła do ogromnej dewastacji środowiska naturalnego. Ze względy na więzy łączące Romualda Michałka z krajem ojczystym, szczególną troską starał się otoczyć Polskę, którą jako pierwszą włączył do międzynarodowego programu WEC.

Program realizowany w Polsce nazwano programem przemysłowej minimalizacji odpadów. W pierwszej fazie wdrażaniem programu zajmowali się amerykańscy i kanadyjscy specjaliści z tej dziedziny, którzy doświadczenia amerykańskie z dziedziny minimalizacji zanieczyszczeń starali się teoretycznie i praktycznie przekazać zakładom w Polsce. Całe przedsięwzięcie finansowała amerykańska Agencja Międzynarodowa Rozwoju /US Agency for International Development. Wdrażanie programu rozpoczęto w kilku miastach Polski, w tym Zakładach Azotowych w Kędzierzynie, Zakładach Chemicznych "Organika Zachem" w Bydgoszczy i Zakładach Chemicznych w Oświęcimiu. Następnie WEC szkolił specjalistów polskich w dziedzinie minimalizacji odpadów przemysłowych oraz utworzył trzy krajowe centra efektywności gospodarczej na Politechnice Śląskiej w Katowicach, Politechnice Łódzkiej oraz w Ośrodku Zapobiegania Zanieczyszczeń w Opolu. Miały one propagować ideę produkcyjnej skuteczności i zarazem ekologicznego bezpieczeństwa działalności przemysłowej oraz przyczynić się do ukształtowania odpowiedzialności przedsiębiorstwa za środowisko naturalne. Rygorystyczne przestrzeganie założeń programu przynieść miało przedsiębiorstwom w ciągu kilka lat olbrzymie oszczędności finansowe. Stąd plany wiceprezydenta Michałka zakładały włączenie do programu WEC ponad 100 największych polskich przedsiębiorstw. Brak dyscypliny i poważnego podejścia do programu kierownictwa polskich przedsiębiorstw sprawił, iż mimo ogromnych nakładów finansowych ze strony amerykańskiej agencji tylko kilka zakładów realizowała program. Przyjął się natomiast w Czechach i Rosji oraz na Ukrainie, Węgrzech i na Litwie. Wprowadzenie programu w Polsce zakończono w 1998 roku. Poczym wiceprezydent skierował zainteresowania na Kolumbię, gdzie program WEC przyjął się bezkolizyjnie. W 1998 roku Romuald Michałek otrzymał jako pierwszy pracownik WEC tytuł honorowy "seniora wiceprezydenta programów technicznych i rozwoju rozwoju biznesu". Pełna sukcesów kariera zawodowa "chłopaka ze Słupnej" na kontynencie amerykańskim zakończyła się przejściem na emeryturę w 2002 roku.

Alfred Sulik

Myslowiczanie.pl - Mysłowicki Portal Mieszkańców____________________________________________________________________________________________________Mysłowice, Myslowice, mysłowicki, mysłowickie, mysłowickich, mysłowickim, mysłowickiemu, mysłowickiej, myslowicki, myslowickie, myslowickich, myslowickim, myslowickiemu, myslowickiej, Mysław, Myslowitz, Myslovitz, Off Festival, Off Festiwal